Ponte Sisto |
14 januari
Geheel onverwacht overvalt Romes schoonheid me weer. Een eeuwenoude steen op mijn duffe kop.
Ik houd halt in het midden van de Ponte Sisto, met links van me de kunstenaarswijk Trastevere en rechts van me het jodenkwartier, en kijk uit over de Tevere. Naast me leest een man zijn krant, balancerend op zijn fiets, zijn bovenlichaam leunend op de brug. Een wandelaar maakt even een praatje, een toeriste toont me haar map en vraagt me in gebrekkig Engels vriendelijk de weg. En plots besef ik weer dat ondanks het hectische lawaaiige oppervlak er een enorme rust van deze stad uitstraalt. Een rust die afgestemd is op de mijne. Alsof we twee oude gelijkgestemde zielen zijn, uitkijkend over een altijd beweeglijke rivier.
Fijn dat je daar thuis voelt.
BeantwoordenVerwijderenLiefs mama