Ruggenwerkstuk

 

Ik wil een ruggenwerkstuk maken: tientallen ruggen fotograferen en dan met een dikke zwarte viltstift alle moedervlekken met elkaar verbinden. Zo hoop ik patronen te ontdekken.

'Jij hebt één perfect gelijkzijdige driehoek op je rug', zeg je.

'En één parallellogram, want ik heb dat stukje rug van me al eindeloos in de spiegel bestudeerd.’

Ik hang met je aan de toog en ik vertel je over mijn fascinatie voor patronen. Jij roert je koffie, ik nip een rode porto, mijn lievelingsdrank.

'Patronen in kledij zeggen iets over mensen. Neem nu een man die ruitjeshemden draagt.'

'Vreselijk', zeg je.

'Inderdaad, je kan er van op aan dat het oersaaie venten zijn.'

Ik denk terug aan de laatste avond dat ik mijn ex-vriendje zag: een kerstfeestje bij me thuis. Al de jaren dat we samen waren, droeg hij zwart. Geen kleur kreeg ik hem aangesmeerd, zelfs geen grijs. All black, zei hij dan, terwijl hij een grimas trok naar het wijnrode, legergroene of witte hemd dat ik hem toestak. Bovendien droeg hij zijn hemden nooit netjes in zijn broek. 'Dat staat zo stijf.’  De laatste keer dat ik hem zag, droeg hij een blauw met wit geruit hemd. Nota bene netjes in zijn broek gestopt, compleet met blinkende riem. Ik wist meteen hoe laat het was. Petje af voor zijn nieuwe vriendin. Toen ik hem erop wees, kreeg hij het schaamrood op zijn wangen.

'Patronen,' zeg ik zuinig, 'bepalen wie we zijn. We worden er onbewust voortdurend door geleid. Neem nu het spuuglelijke behang in dit café. Een seventies bloemenpatroon met vloekende kleuren. En meer nog: het werkt. Klanten komen hierheen omdat er een open sfeer hangt. Geen koel design waarin je amper je sigarettenrook durft uit te blazen.'

'En goedkoop bier.'

'Dat doet niet ter zake. We hadden het over patronen.'

Wanneer de ochtend nadien 'rug' en 'moedervlek' googel, zie ik dat ik niet de enige ben met dit idee. Een zekere Marike Pool was me voor (en wellicht nog duizenden anderen). Bovenstaande foto is dan ook van haar:

   

"Het werk heet 'Moedervlek alleen' en bestaat uit een foto van mijn rug waarbij er lijntjes tussen mijn moedervlekken zijn getrokken door een sterrenkundige." (Marike Pool, NL, Deventer, www.marikepool.com) 

En dat had ik dus ook willen doen, tientallen van zulke foto's nemen om dan als een volleerd sterrenkundige sterrenbeelden te ontdekken. Alhoewel. Ik ken niks van sterren. Laat ik maar een zeilbootje zoeken. Of een clown. Of een luchtballon (zo eentje met een mannetje in), een paddenstoel, een kip of desnoods een stekeblinde mol met een brilletje op. Misschien moet ik dat doen: honderden foto's nemen van ruggen en een kleurboekje maken voor kinderen. Zo eentje waarin je eerst alle bolletjes moet verbinden om de tekening te zien (een hamster!). En dan die hamster inkleuren. Ja, laat ik dat maar doen. Leuk, toch?