 |
| Lieve collega's Renild, Resi en Liesbeth aan de koffietafel |
Mijn vertrek startte met het uitruimen van mijn huis. De advertentie die ik aan mijn adresboek doorstuurde, ging als volgt:
JOEY’S SALES
GRANDIOOS GEZELLIGE UITVERKOOP
OP 23 EN 30 MEI
Lieve mensen
In juli vertrek ik voor een jaar naar Ikaria (Grieks eiland). Mijn appartement verhuur ik gemeubeld, maar omdat mijn huurders geen boodschap hebben aan mijn overvloed aan spullen, hou ik uitverkoop. Een soort van rommelmarkt, eigenlijk, met uiteraard interessante koopjes. Op deze manier hoop ik een extra zakcentje te vergaren vooraleer ik vertrek.
Uitgezonderd grote meubelstukken, stel ik zowat alles te koop: toffe kleding (maatje 38), schoenen (maat 38-39), schilderijen van eigen makelij, allerlei superleuke hebbedingen zoals hangende weegschaal, kussens, schommelstoel, boeken(steun), kisten, koffers, blikken dozen, juwelen, keukengerei… kortom, ‘plezante’ rommel.
Ik hang gekleurde briefjes aan alle voorwerpen die ik te koop stel (zo vermijd ik dat jullie op wandel gaan met spullen die ik niet verkopen wil). Je kan dan rustig je tijd nemen bij een wijntje of een koffieklets, om je ogen de kost te geven. Het is dan aan jou om een bod te doen op het voorwerp, schilderij of kledingstuk dat je interesseert. Misschien levert dit nog fantastische boks- en trekgevechten op?!
I just love Joey’s Sales!
Gevolg van deze mail: een overrompeling in mijn woonkamer. Shoppen à volonté!
Het meest merkwaardige was dat iedereen precies met datgene buiten wandelde dat bij hem of haar paste, en de verwondering op de gezichten bij het zien van de binnenkant van mijn huis. Collega’s kregen een blik op dat stukje ‘Joey’ dat geen leerkracht is, wandelden rond in het dunne grensgebied tussen privé en werk. Elk voorwerp dat ik ooit liefhad, kreeg bij de verkoop een nieuwe plaats in mijn geheugen. Een schilderij glimlacht nu in een andere woonkamer, een oude stoel prijkt aan een nieuwe tafel, een rieten mand draagt andermans kleding, een oude halsketting siert een jonge vrouw. De helft van mijn voorbije leven leeft verder op de plek die ik erbij fantaseer. Het geeft me een gelukzalig gevoel te weten hoe de mensen die ik het liefste heb, via mijn schilderijen, kleding en juwelen een klein beetje dicht bij me zullen blijven. Neen, ik vertrok niet graag zonder mijn sporen na te laten…
 |
| Tamara en de schommelstoel |
 |
| Lea en Evi: nieuwe plek voor mijn schilderij |
 |
| Alinea's te koop |
 |
| Kleding te koop |
 |
| Zoë rommelt in dozen |
 |
| Liesbeth en Resi weten niet wat eerst te kiezen |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten